Antwoord: Een cursus in wonderen gebruikt het woord ‘ziel’ niet, behalve waar er naar de Bijbel wordt verwezen: “Het woord ‘ziel’ wordt niet gebruikt, behalve in rechtstreekse bijbelcitaten…Het zou echter een equivalent kunnen zijn van ‘geest’, met dien verstande dat de ziel – van God afkomstig – eeuwig is en nooit geboren werd” (VvT1.3:2-3). Bovendien gebruikt de Cursus het woord denkgeest om naar de ware Identiteit van Gods Zoon te verwijzen. In deze Denkgeest, zijn God en Zijn Zoon, die de Christus is, één: “Christus is de Zoon van God die op geen enkele wijze afgescheiden is van Zijn Vader, en van wie iedere gedachte even liefdevol is als de Gedachte van Zijn Vader waardoor Hij geschapen werd” (T11.VIII.9:4).
Er wordt ons in de Cursus geleerd op welk moment de afscheidingsdroom begon: “In de eeuwigheid [de eeuwige denkgeest], waar alles één is, sloop een nietig dwaas idee binnen [de afscheiding] waarom de Zoon van God vergat te lachen” (T27.VIII.6:2). Als de afscheidingsgedachte ernstig wordt genomen, valt de Zoon in slaap en droomt een droom van afscheiding waarin er individuele fragmenten van de ene Zoon lijken te bestaan. Dit afgesplitste gedeelte van de denkgeest, dat een afzonderlijk bestaan lijkt te hebben, zou als een ‘eenheid van Christus’ beschouwd kunnen worden. In werkelijkheid is Christus een geheel dat niet in afzonderlijke eenheden opgesplitst kan worden. Door ervoor te kiezen zich met de afscheidingsgedachte te vereenzelvigen, wordt de heelheid van de Identiteit van Christus echter ‘vergeten’, maar ze is niet versplinterd. Hoewel er dus een deel van de denkgeest in slaap is en droomt dat hij een lichaam is, is er een ander deel dat zich de waarheid herinnert.
Ondertussen is elke ogenschijnlijke ‘eenheid’ er verantwoordelijk voor om de keuze te herkennen die de denkgeest maakt om in slaap te blijven, wanneer hij ervoor kiest zich in de afscheidingsdroom met het lichaam te vereenzelvigen. Door ons te leren dat we een hoge prijs betalen voor deze keuze (het verlies van het gewaar zijn van onze ware Identiteit als Christus), motiveert Jezus ons om een andere keuze te leren maken. Dit wordt geleidelijk geleerd door het oefenen in vergeving, waarbij we in iedere ervaring in de droom de afspiegeling leren zien van de keuze van de denkgeest om zich met de afscheiding (het ego) of met de waarheid (de Heilige Geest) te vereenzelvigen.
Wanneer de definitieve keuze is gemaakt om zich alleen nog met de Heilige Geest te vereenzelvigen, zal de afscheiding vergeten zijn en zal de eenheid van Christus herinnerd worden. Dat zal zich voordoen wanneer elke illusie vergeven is, en elk geloof opgegeven zal zijn dat er iets buiten de eenheid is. Door dit ontwaken zal de droom eindigen, en zullen we ons opnieuw bewust worden van de heelheid van Christus.
