Kun je uitleg geven over de volgende zin uit les 133 van het Werkboek van Een cursus in wonderen: “Als jij je op een of andere manier schuldig voelt over je keuze, heb je toegestaan dat de doelen van het ego zich tussen de werkelijke alternatieven hebben ingeschoven.” (WdI.133.11:2)
Antwoord: Als denkgeest die beslissingen kan nemen, kunnen we alleen maar kiezen tussen wat werkelijk is (en dus waardevol) en wat niets te betekenen heeft (en dus waardeloos is). Als we ervoor kiezen de doelen van het ego na te jagen (speciaalheid, afscheiding, individualiteit, zonde, enz…) zal die keuze tot uitdrukking komen via onze keuzes in ons dagelijkse leven. Onze keuze voor het ego wordt in onze denkgeest ontkend en begraven, en we denken dan dat we in de wereld betekenisvolle keuzes maken. Wanneer we ons schuldig voelen over een keuze, wil dat zeggen dat we eerst een keuze voor het ego moeten hebben gemaakt, en dat betekent dat we dat we vanaf dat punt alleen maar gekozen hebben tussen verschillende vormen van niets – van wat geen waarde heeft.
