In T19.IV.D.1:4 van Een cursus in wonderen verwijst Jezus naar de Goddelijke Abstractie als: “De Schepper van het leven, de Bron van al wat leeft, de Vader van het universum en van het universum der universums en van al wat daar zelfs nog achter ligt...” Ik zal het op prijs stellen als je mij helpt begrijpen waarom speciaal deze woorden ‘universum der universums’ gekozen zijn, aangezien het universum en alles wat lijkt te leven verzinsels zijn van onze denkgeest.
Antwoord: Door de hele Cursus heen gebruikt Jezus symbolen en de taal van dualiteit, omdat we die begrijpen. Omdat hij weet hoe doodsbang we zijn voor God en voor onze waarheid, is zijn specifieke woordgebruik een liefdevolle en zachtaardige manier om ons voorbij onze angst te leiden. Hij spreekt tot ons over lichamen, speelgoed, huizen, steden, geld; alles waarvan we geloven dat het werkelijkheid is, en waar we ons aan vastklampen. Hij gebruikt woorden om het onbeschrijfelijke te beschrijven: Hemel, God, totaliteit, eenheid, tijdloosheid. Hij spreekt in poëtische termen over ervaringen die woorden te boven gaan. Hoewel de vorm varieert, is de inhoud altijd een liefdevolle boodschap.
De passage die jij aanhaalt is een poëtische manier om ons te vertellen dat God, als Vader van het universum van de geest, van Christus en Zijn scheppingen, alles is. Als we bereid waren om de waarheid te aanvaarden over wie God is en wie wij zijn, dan zouden we Een cursus in wonderen niet nodig hebben. Het zou voldoende zijn te zeggen: “Eenheid is eenvoudig het idee: God is. En in Zijn Wezen omvat Hij alles. Geen enkele denkgeest bevat iets anders dan Hem. We zeggen: ‘God is’, en doen er dan het zwijgen toe, want in die wetenschap verliezen woorden hun betekenis. Er zijn geen lippen om ze uit te spreken en er is geen deel van de denkgeest onderscheiden genoeg om te voelen dat hij zich nu gewaar is van iets dat niet hijzelf is” (WdI.169.5:1-5).
Omdat we heel sterk gehecht zijn aan ons geloof in afscheiding en aan onze identiteit als lichaam, is het nodig dat de waarheid op verschillende manieren steeds opnieuw aan ons gepresenteerd wordt. Zo kunnen we de betekenis ervan gaan inzien en onze weg vinden door het labyrint van verwarring dat ons op-zijn-kop denken heeft gemaakt. Daarom worden de basisprincipes van de Cursus op veel verschillende manieren herhaald, en wordt de boodschap van Gods Liefde voor ons uitgedrukt in poëtische, inspirerende woorden, om ons te helpen aan onze angst voorbij te gaan.
