Sinds ik mijn relatie aan de Heilige Geest heb overgedragen, merk ik dat de inhoud niet helemaal in lijn is met Een cursus in wonderen. Mijn partner gaat nu met iemand anders om. Jezus zegt in ‘De genezen relatie’: “Menige relatie is op dit punt verbroken, waarna de jacht op het oude doel in een andere relatie werd voortgezet” (T17.V.3:8). Maar hij zegt ons ook: “Aanvaard blijmoedig wat je niet begrijpt” (T17.V.8:1) en: “Toch ligt het doel stevig en onveranderlijk vast, en zal het middel zeker op zijn plaats vallen omdat het doel zeker is” (T17.V.14:8). Dat mijn ervaring niet geheel in lijn is met de Cursus, betekent toch niet dat de Heilige Geest mij vergeten is?
Antwoord: Je hebt helemaal gelijk! De hele Cursus gaat erover dat we leren dat zonde geen gevolg heeft, en dat niets wat we denken of doen van invloed kan zijn op onze liefde voor Jezus of zijn liefde voor ons. Wanneer we ons ego niet serieus nemen, leren we dat “niet één noot in het lied van de Hemel werd gemist” (T26.V.5:4) ook al hebben we waanzinnige gedachten. We moeten dat op onszelf toepassen wanneer we ons realiseren dat we de Cursus niet volmaakt in praktijk brengen. Voor de meesten van ons is het een zeer langdurig proces, en Jezus verwacht duidelijk geen perfectie van ons – alleen eerlijkheid, nederigheid en bereidwilligheid. Als je nog steeds een romantische relatie begeert waardoor jij je bijzonder gaat voelen, is dat niet verkeerd of zondig.
Ook spreekt Jezus in de door jou aangehaalde paragraaf over de inhoud in onze denkgeest, het voorbijgaan aan de speciaalheid die het kenmerk van de meeste romantische verhoudingen is. En wanneer speciaalheid als doel vervangen wordt door gedeelde belangen als doel, voelt dat soms alsof de bodem onder je voeten wegvalt. Alle speciaalheidsrituelen zijn nu leeg en zonder betekenis – en dat kan aanvoelen alsof er niets meer is. Dan komt de verleiding om de relatie in de steek te laten en een andere te zoeken in dezelfde oude vorm. De Heilige Geest helpt ons, niet door ons een nieuwe liefdespartner te verschaffen om aan onze behoeften te voldoen, maar door ons te leren dat onze werkelijke behoefte – onze enige behoefte – is ons gewaar te worden van de pijnlijke prijs voor de speciale relatie. De inhoud is dan vergeving van onze speciale relaties.
