Sinds ongeveer vier jaar bestudeer ik Een cursus in wonderen. Het afgelopen jaar lijken al mijn relaties mij in de steek te laten. Nauwe relaties kiezen ervoor afstand van me te nemen, zonder uitleg, hoewel ik daar wel om gevraagd heb. Anderen hebben me bedrogen. Ik wordt niet teruggebeld, er worden geen verdere afspraken gemaakt, er is geen belangstelling meer voor me. Dit geeft me het gevoel dat er iets mis is met mij, dat de reden waarom iedereen me in de steek laat te maken heeft met iets dat ik verkeerd gedaan heb. Kun je me helpen om te begrijpen waar ik doorheen ga? Het is duidelijk dat dit een prachtige kans is om van te leren; het is zo’n klap in mijn gezicht dat ik er niet omheen kan. Maar tegelijkertijd voel ik me zoals hier beschreven en mijn gevoelens zijn niet erg vredig.
Antwoord: Dit kan wel of niet iets te maken hebben met het feit dat je student van de Cursus bent; het is moeilijk een conclusie te trekken op basis van de informatie die je verstrekt. Misschien vind je V#423 van toepassing op jouw problemen. Je kunt tenminste leren om van binnen in vrede te blijven, ook al is de uiterlijke situatie lastig. Onderzoek je denkgeest op elk oordeel of elke grief die je vasthoudt en breng deze dan naar de vergevende liefde van Jezus in je denkgeest. Hier kun je ze loslaten, als je niet langer de prijs wilt betalen voor het vasthouden eraan. Er is niet veel anders dat je doen kunt wanneer je vermoedt dat je iets verkeerd gedaan hebt, maar niet weet wat dat is, en niemand bereid is je vragen te beantwoorden. Als je elke investering loslaat om de situatie op te lossen of te proberen de vriendschap van anderen terug te winnen, dan kun je er eenvoudigweg op vertrouwen dat zich nog veel nieuwe kansen zullen voordoen om de vergissingen die je mogelijk gemaakt hebt te corrigeren. Jezelf of anderen veroordelen zou echter je vooruitgang hiermee in de weg staan.
