In het boek van Kenneth Wapnick Forgiveness & Jesus (Vergeving & Jezus), zegt hij op pagina xv van het Voorwoord: “Jezus en de Heilige Geest zijn niet actief in de wereld en sturen zeker geen mensen rond alsof ze met een gigantisch schaakbord bezig zijn en ons verplaatsen volgens de evolutie van het verlossingsplan.” Het Handboek voor leraren van Een Cursus in Wonderen zegt echter: “Verlossing kent geen toeval. Zij die elkaar moeten ontmoeten zullen elkaar ontmoeten, omdat ze tezamen de mogelijkheid tot een heilige relatie hebben” (H3.1:6-7); en dan staat er verder: “Onthoud: niemand is bij toeval waar hij is, en in Gods plan speelt het lot geen rol” (H9.1:3). Dit geeft aan dat het ontmoeten van bepaalde mensen deel uitmaakt van Gods plan, en zoals ik de Cursus heb begrepen, werkt de Heilige Geest in de illusie om ons te helpen, net zoals de Cursus binnen het kader van de illusie is gemaakt. Ontmoetingen maken deel uit van Gods plan – er is geen toeval – hoe kan dit dus geïnterpreteerd worden?
Antwoord: Er is geen toeval omdat alles al gebeurd is en we gewoon bezig zijn met het mentaal opnieuw bekijken van wat al voorbij is: “Het draaiboek is geschreven … wij zien de reis slechts vanaf het punt waarop ze eindigde en kijken erop terug, terwijl we ons inbeelden dat we haar nog eens maken; en we zien mentaal opnieuw wat is voorbijgegaan” (WdI.158.4:3,5). In “De kleine hindernis” vertelt Jezus ons: “Jij, die nog steeds gelooft dat je in de tijd leeft en niet weet dat die voorbij is, wordt nog steeds door de Heilige Geest door een oneindig klein en zinloos labyrint geleid dat jij nog steeds ziet in de tijd, hoewel die reeds lang verdwenen is. Jij denkt dat je leeft in wat voorbij is” (T26.V.4:1-2). Dus mensen zijn alleen in ons leven omdat dat in ons draaiboek staat. We kunnen ons niet herinneren dat we dit draaiboek zelf hebben geschreven (uiteraard een metafoor), wat deel uitmaakt van de strategie van het ego om ons ervan te weerhouden ons te herinneren dat we denkgeest zijn die beslissingen neemt. Je zou Kenneth’s boek A Vast Illusion: Time according to 'A Course in Miracles' kunnen raadplegen; dat is een diepgaande studie van dit intrigerende deel van de theorie van de Cursus.
We zijn geneigd om vanuit ons perspectief – dat de wereld en de lineaire tijd werkelijk zijn – te kijken naar wat de Cursus zegt. En daarom denken we dat de Heilige Geest en Jezus daadwerkelijk dingen doen, zoals ons naar specifieke mensen sturen, zodat we onze lessen in vergeving kunnen leren. Maar dat kan niet, want er is geen wereld en de tijd is ook niet werkelijk. Het kan je helpen nogmaals te kijken naar de taalniveaus in de Cursus en de reden waarom Jezus tegen ons spreekt alsof onze ervaring in de wereld en de lineaire tijd werkelijk is. In eerdere antwoorden op vragen zijn deze onderwerpen al behandeld en we verwijzen je ernaar voor verdere bestudering: V#072 en V#116 .
