Ik heb het moeilijk met iemand. Ik weet dat de haat die ik voor haar voel een projectie van de schuld en zelfhaat in mijn eigen denkgeest is, en dat we beiden deel zijn van een groter geheel. Ik weet dat deze situatie mij de gelegenheid geeft om te kijken naar de haat in mijn denkgeest. Ik heb Jezus gevraagd me te helpen deze persoon anders te zien, maar er gebeurt niets. Vervolgens heb ik hulp gevraagd bij mijn weerstand om anders te kijken. Soms is er een omslag, maar daarna komt de haat weer terug. Het voelt als een zware steen in mijn hart. Ik kan mijn weerstand voelen om die los te laten. Ik weet dat dit proces tijd nodig heeft en ik blijf hieraan werken, maar ondertussen heb ik moeite om mijn haat en vijandige gevoelens op het niveau van vorm te beheersen. Help!
Antwoord: Je begrijpt met je verstand tenminste een deel van het proces, maar er zijn nog twee stappen te gaan. Je blijft om hulp vragen om jouw waarneming van de andere persoon te veranderen, maar dat is niet het werkelijke probleem. De verandering waarbij je hulp nodig hebt is de waarneming van jezelf. Want de haat die je steeds weer buiten jezelf plaatst en op de andere persoon richt, is in werkelijkheid gericht op jezelf. En totdat je jezelf toestaat dit te erkennen en aanvaarden, zul je blijven proberen om de haat naar buiten te richten, buiten jezelf, en zul je niet bereid zijn om de andere persoon anders te zien.
Als je eenmaal hebt erkend waar het werkelijke probleem ligt - bij de schuld in je eigen denkgeest - heeft de ander het doel van de Heilige Geest gediend, namelijk jou terug te leiden naar jezelf en naar binnen te gaan. De ander zal je dan niet meer bezighouden. Je haat jezelf vanwege datgene waarvan je jezelf beschuldigt. Je gelooft dat je uit puur eigenbelang liefde hebt aangevallen en vernietigd, waarbij je jezelf achterliet zonder hoop, verlaten en beroofd van liefde. En het is deze zelfhaat waar je werkelijk hulp bij nodig hebt.
Het ongedaan maken van deze zelfbeschuldiging wordt in gang gezet door je te wenden tot de aanwezigheid van liefde binnen in je, met Jezus of de Heilige Geest als symbool hiervan in Een cursus in wonderen. Want hoe is het mogelijk dat je liefde hebt vernietigd als deze zich nog steeds binnen in jou bevindt? Door je te verbinden met die liefde, zul je je gaan afvragen of de reden voor je zelfhaat, omdat je de liefde hebt vernietigd, wel klopt. Dat is de omslag in waarneming waar je de hulp bij nodig hebt, want die kun je niet alleen maken.
En wanneer de zelfhaat in je denkgeest begint op te lossen, heb je het niet langer meer nodig om die te projecteren. Dan zul je degenen buiten jou simpelweg zien als gevangen in hun eigen pogingen om hun zelfhaat naar buiten te projecteren. Maar je reageert nu niet meer vanuit jouw eigen schuld, omdat je die hebt losgelaten. En dus kun je alleen maar reageren met mededogen en vriendelijkheid. Als je echter niet naar binnen kijkt, is het niet mogelijk de bron van je weerstand om je veroordelingen los te laten, aan te pakken. De sleutel is: wat je eerst in jezelf ziet, zie je vervolgens buiten jezelf. Dus om iets te veranderen dient je aandacht uitsluitend naar binnen gericht te zijn.
