Laat los ego! Zo voel ik me soms. Ik bestudeer Een cursus in wonderen ongeveer twee jaar, en het ego lijkt heel slim in het gebruiken van de Cursus in z’n eigen voordeel en mij schuldig te laten blijven. Onlangs heb ik een aantal dingen gedaan die me achterlaten met een hoop schuld. Als ik aan deze schuld vasthoud en in de illusie blijf geloven kan dat mij en mijn gezin schaden. Ik denk dat ik afhankelijk ben van alcohol en seks , buiten een aangegane relatie (wat me veel pijn bezorgt). Ik zeg tegen mezelf dat ik niet met deze vrienden uit zal gaan en niet meer zal drinken. Ik heb Jezus gevraagd hier met mij naar te kijken, en ik ben in vrede wanneer ik dat echt toesta. Wanneer ik niet in vrede ben, leef ik in diepe angst voor het krijgen van een seksueel overdraagbare ziekte, of het ruïneren van de relatie die ik met de vader van mijn kinderen heb met wie ik samenleef. Wanneer ik drink verlies ik mijn oordelend vermogen (hoe ironisch is dat?). Het is zo’n ontsnappingsmiddel voor mij. Is dit een normaal proces bij het leren van de Cursus?
Antwoord: Het doel van het ego is de schuld in onze denkgeest in stand houden, wat vervolgens ons geloof in de echtheid van ons bestaan als afzonderlijke individuen, apart van God, in stand houdt. Wanneer we ons daarom met het ego (ons onjuist gerichte denken) identificeren, zullen we ons tot schuld aangetrokken voelen, en vervolgens juist de dingen doen die ons ertoe brengen ons schuldig te voelen (T19.IV.A.i). Deze schuld moet altijd geprojecteerd worden in de vorm van een aanval op ons eigen lichaam (ziektes, verslavingen enzovoort), of op andere mensen (openlijke fysieke aanval, oordeel, veroordeling enzovoort). Deze dynamiek begrijpen is een ding, maar onze investering in ons ego ongedaan maken vergt vele, vele jaren van hard werk, omdat onze angst het ego los te laten veel intenser is dan we aanvankelijk beseffen.
Soms kan dit proces bevorderd worden door professionele therapeutische bronnen in de wereld in te schakelen, wanneer destructief gedrag zonder verandering aanhoudt, ondanks de duidelijke gewaarwording van de schadelijke gevolgen ervan. Bovendien sluit het inschakelen van een deskundige mooi aan bij de mildheid waarmee de Cursus de genezing van onze denkgeest aanpakt; het wordt zelf aangemoedigd (zie bijvoorbeeld T2.IV.4,5). Voortgang boeken op gedragsniveau zal de keuze van onze denkgeest weerspiegelen om onze investering in het ego denksysteem los te laten, en in plaats daarvan de liefhebbende en vredige correctie in ons juist gerichte denken te aanvaarden. Wanneer het gedrag eenmaal onder controle is, kunnen de principes van de Cursus effectiever beoefend worden. In zijn altijd zachtmoedige en geduldige leiding verlangt Jezus nooit van ons dat we tegen onszelf vechten (T30.I.1). Want hij verzekert ons dat zijn liefde voor ons onvoorwaardelijk is, en alleen wacht op onze aanvaarding ervan, naarmate onze angst afneemt. Daarom vraagt hij ons geduldig en mild voor onszelf te zijn, en de hulp te aanvaarden op het niveau waar die nu het meest nodig is.
Wellicht vind je het behulpzaam om V#084 na te lezen; die geeft een samenvatting en bespreking van de kwesties betreffende destructief gedrag en de genezende aanpak van Een cursus in wonderen.
