Waarom zou ik tegen pijn kiezen?
Antwoord: Omdat het pijn doet en omdat niet tegen pijn kiezen ons in de hel houdt. Maar het is echt geen verplichting om tegen pijn te kiezen. Zolang pijn draaglijk is, ontkend wordt of tijdelijk verzacht wordt, is het denkbaar dat iemand niet tegen pijn kiest. De fysieke, emotionele en psychologische pijn die ervaren wordt in het lichaam, is een weerspiegeling van de pijn in de denkgeest. Die is het gevolg van het ontkennen van onze identiteit als Gods Zoon door de keuze voor afscheiding. Pijn is daarom de toestand van de afgescheiden Zoon: “Pijn is het idee van kwaad dat vorm aanneemt en een ravage aanricht in jouw heilige denkgeest. Pijn is het losgeld dat jij graag betaald hebt om niet vrij te zijn. In pijn is de Zoon die Hij liefheeft aan God ontzegd. In pijn lijkt angst te zegevieren over liefde, en tijd de eeuwigheid en de Hemel te vervangen. En de wereld wordt een wreed en bitter oord waar leed heerst en kleine vreugden wijken voor de hevige aanval van gruwelijke pijn die erop loert om alle vreugde in ellende te smoren” (Wdl.190.8). Waarom zouden we het dan wensen?
Omdat we talrijke manieren hebben gevonden om ons aan te passen aan de zeer pijnlijke ervaring van het ontkennen van ons ware Zelf en de identificatie met het ego, herkennen we vaak onze pijn niet. Onze aanpassing aan pijn wordt gecombineerd met het verwarren van pijn met vreugde, zoals de Cursus ons vertelt: “Je begrijpt evenmin wat pijnlijk is als wat vreugdevol is, en je bent in feite zeer geneigd de twee zaken te verwarren. De voornaamste functie van de Heilige Geest bestaat erin jou te leren ze uit elkaar te houden. Wat jou vreugde verschaft, is pijn voor het ego, en zolang je in twijfel verkeert over wat jij bent zul je in verwarring zijn over vreugde en pijn” (T7.X.3:4-6). Pas wanneer de ware diepte en de brandende pijn van het egodenksysteem worden herkend en ondraaglijk worden, ondernemen wij stappen om ertégen te kiezen. Dit is het doel van de Cursus. Tot dan wordt er enorm veel energie, tijd, en geld besteed aan aanpassingen om te leven met de pijn van ons bestaan in deze wereld.
De keuze tegen pijn is onvermijdelijk, omdat de keuze voor God onvermijdelijk is. We kunnen een zeer bekende zin uit de Introductie van de Tekst parafraseren: “Het is een verplichte keuze. Alleen de tijd waarop je hem maakt staat jou vrij” (T.in.1:2,3: cursief toegevoegd). Vanaf het moment dat we geboren worden zoeken we naar verlichting of vermijding van pijn. Dat is een natuurlijk streven van ons fysieke lichaam. Tenzij er sprake is van bepaalde psychiatrische ziekten, zoeken we van nature verlichting van elk mogelijk fysiek, psychologisch, en emotioneel ongemak, of we dat nu bewust of onbewust doen. De Heilige Geest maakt gebruik van deze natuurlijke aversie tegen pijn om ons zachtjes te leiden tot een andere keuze. Een keuze die onze pijn zal beëindigen en ons uit de hel zal voeren. Wanneer we genoeg hebben van de pijn in onze psyche, die veroorzaakt wordt door onze destructieve keuzes vanuit het ego, zullen we bereid zijn om Zijn hulp te aanvaarden en de verlossing vinden die vergeving biedt: “Begin je dan niet te begrijpen wat vergeving jou brengen zal? Ze zal elk gevoel van spanning, zwakte en vermoeidheid uit je denkgeest verdrijven. Ze zal alle angst en schuld en pijn wegnemen. Ze zal je opnieuw bewust maken van de onkwetsbaarheid en kracht die God Zijn Zoon geschonken heeft” (Wdl.62.3:2-5). Vrij zijn van zwakte, spanning, vermoeidheid, angst en schuld lijkt een overtuigende reden om tegen pijn te kiezen. Om nog maar niet te spreken van de vrede die ervoor in de plaats zal komen, zodra we gereed zijn om deze te aanvaarden.
