Ik worstel met een oefenzin uit het Werkboek: “De wereld die ik zie bevat niets wat ik verlang” (WdI.128). Natuurlijk weet ik dat dit waar is. Maar ik leef in een lichaam, en als ik mij dingen ontzeg waar ik naar verlang, lijkt dit mijn levensenergie te onderdrukken en word ik depressief. De volgende les zegt: “Voorbij deze wereld is een wereld die ik verlang” (WdI.129). Ik merk dat ik, zoals de Cursus ook zegt, beide werelden wil. Waarom moet ik tussen deze twee kiezen, als de Hemel ‘geen tegendeel kent’? Dit verwart mij een beetje. In een gechanneld boek van Doreen Virtue adviseren de Engelen ons om ons niet teveel zorgen te maken over het ‘hiernamaals’, maar te genieten van het leven hier in deze wereld. Is dat geen directere weg naar het leven van een ‘gelukkige droom’ dan het verwerpen van deze wereld, zelfs al is ze illusoir, kortstondig en eindig? Ik kan niet ophouden met in een lichaam te leven behalve door dood te gaan, nietwaar? Maar doodgaan is volgens Een cursus in wonderen een teken van onjuist gericht denken, een manier om geen beslissing te hoeven nemen – begrijp ik dit goed? Ik merk dat hoe meer ik de Cursus beoefen, hoe erger en verwarrender alles wordt.
Antwoord: Jezus weet dat de wereld die wij zien niets bevat wat we werkelijk verlangen, maar hij is niet zo naïef om te denken dat wij niet geloven dat er waarde te vinden is in de wereld. Daarom biedt hij ons deze les aan, en moedigt hij ons aan om deze gedachte te aanvaarden en te geloven, hoewel hij weet dat we hem niet geloven. Toch daagt hij ons uit om de werkelijke waarde van alles waar we in de wereld naar zoeken in twijfel te trekken, omdat hij weet het slechts projecties zijn van gedachten van schuld en gebrek in de denkgeest, en ons nooit echt kunnen bevredigen.
Het is echter een misverstand om te denken dat Jezus ons in deze lessen vraagt de wereld te verwerpen, of onszelf iets te ontzeggen wat we verlangen of nodig denken te hebben. De wereld die we gemaakt hebben is neutraal, en kan zowel het doel van het ego als dat van de Heilige Geest dienen. Waar Jezus ons toe uitnodigt is het verwerpen van het denksysteem van het ego en zijn doel met de wereld: het versterken van ons geloof in gebrek en ontbering, en anderen verantwoordelijk houden voor hoe we ons voelen. De wereld is niets meer dan de projectie van een innerlijke keuze van wat we willen zien, en hoe we haar waarnemen hangt af van de innerlijke leraar tot wie we ons wenden: het ego of de Heilige Geest.
Hoewel het waar is dat de Hemel geen tegendeel kent, kunnen wij wel geloven dat we een tegendeel hebben gemaakt, gezien onze (schijnbare) ervaringen in de illusoire wereld van ruimte, tijd en lichamen. En zolang we blijven geloven in die gedachte en de gevolgen daarvan – het nietig dwaas idee van de afscheiding en de wereld die daaruit is voortgekomen – zal Jezus met ons blijven werken binnen dat systeem van tegendelen. Hij helpt ons de gevolgen van onze keus voor afscheiding te herkennen, zodat we bereid zijn de correctie van die keus te aanvaarden: de ware waarneming van de Heilige Geest, die we verwerven door vergeving. De wereld van ware waarneming (de ‘werkelijke wereld’) is niet werkelijker dan de wereld van onware waarneming, maar zij weerspiegelt de werkelijkheid van de Hemelse Eenheid, waar geen tegendelen zijn.
Deze lessen vergelijken de wereld van onze ervaring niet met een hiernamaals dat na de dood komt – dat zou volgens de Cursus nog steeds een deel zijn van het egodenksysteem (zie bijv. H27.4:1-2) – maar verwijzen naar een andere manier om de wereld nu te waar te nemen. Als we die nieuwe waarneming oefenen door al onze oordelen te vergeven, zullen we steeds duidelijker zien dat we niet leven in dit lichaam dat we hebben aangezien voor onszelf. Dan zullen we weten dat we niet aan het lichaam en de wereld ontsnappen door de dood, maar alleen door van gedachten te veranderen over wie we denken te zijn.
Ten slotte: als je probeert het gedachtegoed van Een cursus in wonderen te verenigen met andere spirituele leringen of gechannelde werken, zul je zo goed als zeker in de war raken, omdat ze gebaseerd zijn op volkomen andere theologieën en andere symbolen gebruiken. De stappen waarlangs je wordt geleid kunnen in tegenspraak zijn met de specifieke stappen die de Cursus je vraagt te zetten, in elk geval op het niveau van de vorm. Dit betekent niet dat ze verkeerd zijn, ze zijn alleen anders. En als jij je meer aangetrokken voelt tot een andere leervorm, die voor jou begrijpelijker en minder verwarrend is dan de Cursus, voel je dan vrij om die te volgen.
